хру́шчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хру́шчык |
хру́шчыкі |
| Р. |
хру́шчыка |
хру́шчыкаў |
| Д. |
хру́шчыку |
хру́шчыкам |
| В. |
хру́шчыка |
хру́шчыкаў |
| Т. |
хру́шчыкам |
хру́шчыкамі |
| М. |
хру́шчыку |
хру́шчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Хрушчык палявы 4/424—425 (укл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Хрушчык садовы 4/424—425 (укл.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)