хрусце́ць, хрушчу́, хрусці́ш, хрусці́ць; хрусці́м, хрусціце́, хрусця́ць; хрусце́ў, -це́ла; хрусці́; незак.

Тое, што і хрустаць.

Снег хрусціць пад нагамі.

|| аднакр. хру́снуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. хрусце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хрусце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хрушчу́ хрусці́м
2-я ас. хрусці́ш хрусціце́
3-я ас. хрусці́ць хрусця́ць
Прошлы час
м. хрусце́ў хрусце́лі
ж. хрусце́ла
н. хрусце́ла
Загадны лад
2-я ас. хрусці́ хрусці́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хрусце́ць несов. хрусте́ть;

пясо́к ~сце́ў на зуба́х — песо́к хрусте́л на зуба́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрусце́ць, хрушчу, хрусціш, хрусціць; незак.

Тое, што і хрустаць. Хрусцела пад нагамі ледзяная корка. Шамякін. [Доўбік] аблакаціўся на калені і стаў перабіраць то на адной, то на другой руцэ пальцы — яны па чарзе хрусцелі. Гроднеў. Пясчынкі хрусцяць на зубах. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хру́снуць, хрусце́ць knírschen vi; knácken vt; knístern vi (патрэскваць);

хру́снуць на зуба́х únter den Zähnen knírschen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хру́мкаць, хру́мстаць, хрумсце́ць, хрусце́ць knírschen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хрусце́нне ср. хруст м.; см. хрусце́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захрусце́ць, ‑хрушчу, ‑хрусціш, ‑хрусціць; зак.

Разм. Пачаць хрусцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crackle​2 [ˈkrækl] v. патрэ́скваць, трашча́ць; хру́стаць, хрусце́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хрусце́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. хрусцець, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)