хру́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хру́п
Р. хру́пу
Д. хру́пу
В. хру́п
Т. хру́пам
М. хру́пе

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хру́п

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хруп​II межд., разг. трэсь, хрусь, хрумсь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хруп​I м., разг. хруст, род. хру́сту м., хру́станне, -ння ср., храбусце́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрумсь межд., разг. хруп

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хру́пать несов., разг.

1. (издавать хруп І) хрусце́ць, хруста́ць, храбусце́ць;

2. (есть с хрустом) хру́мстаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)