хро́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Хросны сын у адносінах да хросных бацькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хро́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хро́снік хро́снікі
Р. хро́сніка хро́снікаў
Д. хро́сніку хро́снікам
В. хро́сніка хро́снікаў
Т. хро́снікам хро́снікамі
М. хро́сніку хро́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хро́снік м. кре́стник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хро́снік, ‑а, м.

Уст. Хросны сын у адносінах да хросных бацькоў. Праўда, хросная Вольга Епіфанаўна, тая, якой Максім паказваў свае першыя вершы па-беларуску, хоць і не разумела, не спачувала ў галоўным, але, добрая душа, не адмовіла хросніку ў просьбе выпісаць для яго спачатку «Нашу долю», а потым «Нашу ніву». М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хро́снік м, хро́сніца ж Täufling m -(e)s, -e, Pátenkind n -(e)s, -er

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хрэ́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тое, што і хроснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хрэ́снік м., см. хро́снік

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хрэ́снік, ‑а, м.

Уст. Тое, што і хроснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

godson [ˈgɒdsʌn] n. хро́снік, хрэ́снік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кре́стник хро́снік, -ка м., хрэ́снік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)