Кіслата хромавая 11/78

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

хромавая сумесь

т. 17, с. 60

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

хро́мавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да хрому, які змяшчае ў сабе хром (у 1 знач.). Хромавая сталь. Хромавая фарба. Хромавая руда.

2. Які праводзіцца пры дапамозе хрому (у 1 знач.). Скура хромавага дублення.

3. Які з’яўляецца хромам (у 3 знач.). Хромавая скура. // Зроблены з хрому. [Стафанковіч] быў апранут у шматкішэнны фрэнч.. і хромавыя зграбныя боты на высокіх абцасах. Чорны. Цвёрда ступаючы хромавымі ботамі па пяску, старшыня рушыў у праўленне. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крон ​1, ‑у, м.

Мінеральная хромавая фарба. Жоўты крон.

[Ад грэч. chrōma — фарба.]

крон ​2, ‑у, м.

Спец. Тое, што і кранглас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

box calf

хро́мавая цяля́чая ску́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хро́мавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хро́мавы хро́мавая хро́мавае хро́мавыя
Р. хро́мавага хро́мавай
хро́мавае		 хро́мавага хро́мавых
Д. хро́маваму хро́мавай хро́маваму хро́мавым
В. хро́мавы (неадуш.)
хро́мавага (адуш.)		 хро́мавую хро́мавае хро́мавыя (неадуш.)
хро́мавых (адуш.)
Т. хро́мавым хро́мавай
хро́маваю		 хро́мавым хро́мавымі
М. хро́мавым хро́мавай хро́мавым хро́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ні́келе-хро́мавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ні́келе-хро́мавы ні́келе-хро́мавая ні́келе-хро́мавае ні́келе-хро́мавыя
Р. ні́келе-хро́мавага ні́келе-хро́мавай
ні́келе-хро́мавае		 ні́келе-хро́мавага ні́келе-хро́мавых
Д. ні́келе-хро́маваму ні́келе-хро́мавай ні́келе-хро́маваму ні́келе-хро́мавым
В. ні́келе-хро́мавы (неадуш.)
ні́келе-хро́мавага (адуш.)		 ні́келе-хро́мавую ні́келе-хро́мавае ні́келе-хро́мавыя (неадуш.)
ні́келе-хро́мавых (адуш.)
Т. ні́келе-хро́мавым ні́келе-хро́мавай
ні́келе-хро́маваю		 ні́келе-хро́мавым ні́келе-хро́мавымі
М. ні́келе-хро́мавым ні́келе-хро́мавай ні́келе-хро́мавым ні́келе-хро́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хро́мавы

1. хім. Chrom- [kro:m-];

хро́мавая кіслата́ Chrómsäure f -;

2. (пра скуру) Chrom- [kro:m-]; chrómledern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ВЕЛЮ́Р

(ад франц. velours аксаміт),

тканіна, скура і інш. матэрыялы з мяккім ворсавым аксамітным добрым бокам: велюр-драп, велюр-аксаміт і інш. Вырабляюць з воўны (велюр-драп), са скуры свіней ці рагатай жывёлы хромавым дубленнем (хромавая замша). Выкарыстоўваюць на верхняе адзенне, галаўныя ўборы, абутак.

т. 4, с. 70

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

храмі́т

(ад хром)

1) мінерал класа вокіслаў і гідравокіслаў чорнага колеру; хромавая руда;

2) вогнетрывалы матэрыял з хромістага жалеза; выкарыстоўваецца ў металургіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)