храпу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Той, хто храпе ў сне.

|| ж. храпу́ха, -і, ДМ -пу́се, мн. -і, -пу́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

храпу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. храпу́н храпуны́
Р. храпуна́ храпуно́ў
Д. храпуну́ храпуна́м
В. храпуна́ храпуно́ў
Т. храпуно́м храпуна́мі
М. храпуне́ храпуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

храпу́н, -на́ м., разг. храпу́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

храпу́н разг. храпу́н, -на́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

храпу́н, ‑а, м.

Разм. Чалавек, схільны да храпу ​1 (у 1 знач.), які храпе ў сне. Чалавек.. захроп яшчэ мацней. Тады Жэня абедзвюма рукамі ўзяла за .. плячо і павярнула храпуна на бок. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храпу́н м разм Schnárcher m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

snorer [ˈsnɔ:rə] n. храпу́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

snorer

[ˈsnɔrər]

n.

храпу́н -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schnárcher

m -s, -

1) храпу́н, сапу́н

2) храпе́нне, сапе́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)