храно́метр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. храно́метр храно́метры
Р. храно́метра храно́метраў
Д. храно́метру храно́метрам
В. храно́метр храно́метры
Т. храно́метрам храно́метрамі
М. храно́метры храно́метрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

храно́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Гадзіннік з вельмі дакладным ходам, прызначаны для выкарыстання ў астраноміі, марской справе, спорце і пад.

|| прым. хронаметры́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

храно́метр м. хроно́метр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

храно́метр, ‑а, м.

Гадзіннік з вельмі дакладным ходам.

[Ад грэч. chronos — час і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хранометр

т. 17, с. 58

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Хранометр 1/537; 3/285; 7/12; 11/79, 206

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

храно́метр м. Chronométer [kro-] n -s, -, Zéitmesser m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

храно́метр

(ад храна- + -метр)

вельмі дакладны гадзіннік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хроно́метр храно́метр, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chronometr, ~u

м. хранометр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)