храма... (гл. хрома...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «хрома...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напрыклад: храмасома, храмасфера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрома... (а таксама храма...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая мае знач.:

1) які адносіцца да хрому, напр., хромаалюмініевы;

2) які мае адносіны да колеру, фарбы; каляровы, напр., хромалітаграфія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

храма... (гл. хрома...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да колеру, фарбы; ужыв. замест «хрома...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: храмасома, храмасфера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

храма.., хрома.., ...хром

т. 17, с. 54

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

іканаста́с, -а, м.

Перагародка ад паўночнай да паўднёвай сцяны праваслаўнага храма, якая аддзяляе асноўную прастору храма ад алтара і складаецца з аднаго ці некалькіх радоў абразоў, размешчаных у вызначаным парадку.

|| прым. іканаста́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хра́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хра́м хра́мы
Р. хра́ма хра́маў
Д. хра́му хра́мам
В. хра́м хра́мы
Т. хра́мам хра́мамі
М. хра́ме хра́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жрэц (род. жраца́) м., ист. перен. жрец;

ж. хра́ма — жрец хра́ма;

ж. наву́кі — жрец нау́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касцёл, -а, мн. -ы, -аў, м.

Назва каталіцкага храма.

|| прым. касцёльны, -ая, -ае.

Касцельныя званы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прытво́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уваходнае памяшканне з заходняга боку царквы.

У прытворы храма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клір, -а, м.

1. У хрысціянскай царкве: сукупнасць свяшчэннаслужыцеляў і царкоўнаслужыцеляў аднаго храма.

2. Царкоўны хор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)