Хо́ўхла

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хо́ўхла
Р. Хо́ўхла
Д. Хо́ўхлу
В. Хо́ўхла
Т. Хо́ўхлам
М. Хо́ўхле

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Хоўхла (в., Валожынскі р-н) 6/50

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Хоўхла (в., Буда-Кашалёўскі р-н) 2/442 (к.), 443; 5/154; 9/280 (к.); 11/74

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

хехла Балоцістая нізіна (Віл., Дзіс., Мат. по ист. и геогр. Дисн. и Вил. уездов Вилен. губ. Витебск, 1896, 178). Тое ж холхла, хелхло, хоўхла, халхоліца (Лемц. Айк.).

□ в. Халхоліца Барыс., в. Холхлава Маладз., в. Хоўхла Буда-Каш., в. Хохлава Навагр. (Лемц. Дыс., 165).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)