хо́дкасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. хо́дкасць
Р. хо́дкасці
Д. хо́дкасці
В. хо́дкасць
Т. хо́дкасцю
М. хо́дкасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хо́дкасць ж., разг. хо́дкость; см. хо́дкі

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хо́дкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ходкага. Ходкасць аўтамашыны. Ходкасць гавару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́дкасць ж. разм. Gángbarkeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хо́дкі, -ая, -ае.

1. Які хутка ходзіць, рухаецца, лёгкі на хаду.

Х. конь.

2. Які карыстаецца вялікім попытам (пра тавары, вырабы і пад.).

Ходкая прадукцыя.

|| наз. хо́дкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хо́дкость хо́дкасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Gángbarkeit

f -

1) прахо́днасць (дарогі)

2) хо́дкасць (тавару)

3) абаро́т, абарачэ́нне (грошай)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)