хо́джаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хо́джаны |
хо́джаная |
хо́джанае |
хо́джаныя |
| Р. |
хо́джанага |
хо́джанай хо́джанае |
хо́джанага |
хо́джаных |
| Д. |
хо́джанаму |
хо́джанай |
хо́джанаму |
хо́джаным |
| В. |
хо́джаны (неадуш.) хо́джанага (адуш.) |
хо́джаную |
хо́джанае |
хо́джаныя (неадуш.) хо́джаных (адуш.) |
| Т. |
хо́джаным |
хо́джанай хо́джанаю |
хо́джаным |
хо́джанымі |
| М. |
хо́джаным |
хо́джанай |
хо́джаным |
хо́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хо́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хо́джаны |
хо́джаная |
хо́джанае |
хо́джаныя |
| Р. |
хо́джанага |
хо́джанай хо́джанае |
хо́джанага |
хо́джаных |
| Д. |
хо́джанаму |
хо́джанай |
хо́джанаму |
хо́джаным |
| В. |
хо́джаны (неадуш.) хо́джанага (адуш.) |
хо́джаную |
хо́джанае |
хо́джаныя (неадуш.) хо́джаных (адуш.) |
| Т. |
хо́джаным |
хо́джанай хо́джанаю |
хо́джаным |
хо́джанымі |
| М. |
хо́джаным |
хо́джанай |
хо́джаным |
хо́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хо́джаны, ‑ая, ‑ае.
Такі, па якому часта ходзяць (пра дарогу, сцежку і пад.). Ходжаныя сцежкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абхадзі́ць, -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; -хо́джаны; зак., што.
Ходзячы, пабываць усюды (у многіх месцах), абысці ўдоўж і ўпоперак.
Абхадзіў ён усе ваколіцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адхадзі́ць¹, -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; -хо́джаны; зак., каго-што (разм.).
Вылечыць, выратаваць ад смерці пільным доглядам і клопатамі.
А. хворага.
|| незак. адхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адхадзі́ць², -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; -хо́джаны; зак. (разм.).
1. Скончыць, перастаць хадзіць.
2. што. Прахадзіць куды-н., дзе-н. пэўны час.
3. што. Стаміць, пашкодзіць што-н. хадзьбой.
А. ногі.
4. каго-што. Адлупцаваць, набіць.
А. дзягай.
|| незак. адхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перахадзі́ць, -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; -хо́джаны; зак.
1. што. Перабыць якую-н. пару, ходзячы ў чым-н. ці як-н.
П. зіму ў асеннім паліто.
2. чым. У гульнях: пайсці іначай, перамяніць ход.
П. пешкай.
3. што. Перанесці на нагах (хваробу; разм.).
П. грып.
4. што і без дап. Абысці ўсё або многа чаго-н.
Колькі я перахадзіў за год!
Усе дарогі ў наваколлі перахадзіў.
|| незак. перахо́джваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)