Хо́дараўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Хо́дараўцы
Р. Хо́дараўцаў
Д. Хо́дараўцам
В. Хо́дараўцы
Т. Хо́дараўцамі
М. Хо́дараўцах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Ходараўцы

т. 17, с. 38

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ходараўцы (в.) 4/242 (к.); 6/366; 11/68, 381 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Хо́дараўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Хо́дараўка
Р. Хо́дараўкі
Д. Хо́дараўцы
В. Хо́дараўку
Т. Хо́дараўкай
Хо́дараўкаю
М. Хо́дараўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)