хму́ры, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і хмурны.

Х. дзень.

Х. твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хму́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хму́ры хму́рая хму́рае хму́рыя
Р. хму́рага хму́рай
хму́рае		 хму́рага хму́рых
Д. хму́раму хму́рай хму́раму хму́рым
В. хму́ры (неадуш.)
хму́рага (адуш.)		 хму́рую хму́рае хму́рыя (неадуш.)
хму́рых (адуш.)
Т. хму́рым хму́рай
хму́раю		 хму́рым хму́рымі
М. хму́рым хму́рай хму́рым хму́рых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хму́ры, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і хмурны. Помню, хмуры ранак, у росах канюшына, толькі птушкі посвіст ды шляхі, шляхі. Чарнушэвіч. Мужыкі хадзілі з хмурымі тварамі і мералі шырокімі крокамі поле. Колас. Косця на першы погляд здаваўся дзяўчатам надта хмурым, няветлівым. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хму́ры разм únfreundlich; vergrämt (засмучаны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ваўкава́ты, -ая, -ае (разм.).

Нелюдзімы, хмуры, суровы.

В. чалавек.

|| наз. ваўкава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

morose [məˈrəʊs] adj. хму́ры, пану́ры; замкнёны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dismal [ˈdɪzməl] adj. змро́чны, хму́ры, пахму́рны, пану́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

frown​1 [fraʊn] n. хму́ры по́зірк; насу́пленыя бро́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

a heavy countenance

хму́ры, пану́ры вы́гляд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vergrämt

a пану́ры, хму́ры, су́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)