хлы́нуть сов., в разн. знач. хлы́нуць; (о дожде — ещё) лі́нуць; (о жидкости) лі́нуцца, палі́цца; (двинуться большой массой — ещё) ры́нуць, ры́нуцца, павалі́ць;
толпа́ хлы́нула на пло́щадь нато́ўп ры́нуў (ры́нуўся, павалі́ў) на пло́шчу.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́нуцца сов. поли́ться, хлы́нуть; хлестну́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́шунуць сов., прост. (высыпать гурьбой) хлы́нуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хлы́нуць сов., в разн. знач. хлы́нуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ду́нуць сов., прост. (стремительно двинуться с места) рвану́ть; хлы́нуть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шу́нуць сов., прям., перен. хлы́нуть;
дождж шу́нуў — дождь хлы́нул;
нато́ўп шу́нуў — толпа́ хлы́нула
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́нуць сов.
1. (брызнуть, вылить) плесну́ть;
2. (политься с силой) хлы́нуть, поли́ться; хлестну́ть; (о дожде) поли́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Адхлы́н ’адпачынак, перадышка’ (Юрч. Сін., Яўс.), рус. отхлянуть, отхленуть ’адпачыць’. Сюды ж рус. хлын ’лодар, гультай’ і хлынь ’замаруджаны ход каня’. Неверагодна Фасмер, 3, 173, рус. отхлянуть звязвае з хлебать. Супастаўленне Праабражэнскім, 2, 130, рускага слова з бел. адхлан (гл.) таксама спрэчнае, абедзве формы ён выводзіць з холад. Ільінскі (ИОРЯ, 20, 4, 157) лічыць генетычна роднаснымі рус. хлын, хлынь і хлынуть. Паколькі апошняе звязваецца з укр. хлюнути, польск. chlunąć, балг. хлун і інш., існуе магчымасць для рэканструкцыі *xlunǫti (* < xlǫnǫti < *xlǫbnǫti/xlębь). Параўн. бел. хляба і хлюпа ў значэнні ’дрэннае надвор’е’ з бел. адхлуп (гл.) і адхлын (гл. Мартынаў, Слав. акком., 131; ён жа, Бел.-рус. ізал., 69).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шу́снуць сов., разг.
1. (с размаху бросить что-л. сыпучее) сыпну́ть;
2. посы́паться;
3. плесну́ть;
4. хлы́нуть, поли́ться;
5. (обвалиться) ру́хнуть;
6. (упасть с шумом) бу́хнуться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шугану́ць сов.
1. однокр. полыхну́ть;
аго́нь ~ну́ў у вышыню́ — ого́нь полыхну́л вверх;
2. ду́нуть (порывисто);
ра́птам ~ну́ў мо́цны ве́цер — внеза́пно ду́нул си́льный ве́тер;
3. (вывалить, вылить) у́хнуть;
ш. вядро́ вады́ ў печ — у́хнуть ведро́ воды́ в печь;
4. (крыльями) взмахну́ть;
5. (двинуться в большом количестве) ри́нуться; хлы́нуть;
нато́ўп ~ну́ў у адчы́неныя варо́ты — толпа́ ри́нулась (хлы́нула) в откры́тые ворота́;
6. (о воде) хлы́нуть;
7. прогна́ть, погна́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)