булка назоўнік | жаночы род

  1. Хлеб з пшанічнай мукі; белы хлеб.

  2. Тое, што і буханка.

|| памяншальная форма: булачка.

|| прыметнік: булачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бялко́вы биол., хим. белко́вый;

б. хлеб — белко́вый хлеб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перасе́дзець сов., разг. пересиде́ть;

хлеб ~дзеўхлеб пересиде́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

свянцоны прыметнік

Пасвячоны, асвячоны.

  • Свянцоная вада.
  • С. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

учарсцвелы прыметнік

Які стаў чэрствым, зачарсцвелы.

  • У. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

аржаны прыметнік

Тое, што і жытні.

  • А. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

хлебніца назоўнік | жаночы род

  1. Від талеркі, падноса, на якіх падаюць на стол хлеб.

  2. Невялікая скрынка для захавання хлеба.

  3. Спецыяльная дзежка, у якой рашчыняюць хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

надзённы

1. насу́щный;

2. злободне́вный;

н. хлеб — насу́щный хлеб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бохан назоўнік | мужчынскі род

Выпечаны хлеб пераважна круглай формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прыма́чы (принадлежащий примаку) прима́чий;

п. хлеб — саба́чы — прима́чий хлеб — соба́чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)