хлары́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. хлары́н
Р. хлары́ну
Д. хлары́ну
В. хлары́н
Т. хлары́нам
М. хлары́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хлары́н, -ну м., текст. хлори́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлары́н, ‑у, м.

Род штучнага валакна; тканіна з такога валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хларын

т. 17, с. 30

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)