хеды́ў
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хеды́ў |
хеды́вы |
| Р. |
хеды́ва |
хеды́ваў |
| Д. |
хеды́ву |
хеды́вам |
| В. |
хеды́ва |
хеды́ваў |
| Т. |
хеды́вам |
хеды́вамі |
| М. |
хеды́ве |
хеды́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хеды́ў
(тур. chedîw, ад перс. chadiv)
тытул спадчынных правіцеляў Егіпта ў 1867—1914 гт.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
хеди́в (титул) хеды́ў, род. хеды́ва м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)