хво́йныя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. хво́йныя
Р. хво́йных
Д. хво́йным
В. хво́йныя
Т. хво́йнымі
М. хво́йных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хво́йныя сущ., мн., бот. хво́йные

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Хвойныя расліны 3/188, 528; 5/542

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

хвойныя лясы

т. 17, с. 5

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

хво́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хво́йны хво́йная хво́йнае хво́йныя
Р. хво́йнага хво́йнай
хво́йнае
хво́йнага хво́йных
Д. хво́йнаму хво́йнай хво́йнаму хво́йным
В. хво́йны (неадуш.)
хво́йнага (адуш.)
хво́йную хво́йнае хво́йныя (неадуш.)
хво́йных (адуш.)
Т. хво́йным хво́йнай
хво́йнаю
хво́йным хво́йнымі
М. хво́йным хво́йнай хво́йным хво́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хво́йны, -ая, -ае.

1. гл. хвоя.

2. Які замест лісця мае іголкі.

Хвойныя пароды дрэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хво́йные мн., сущ., бот. хво́йныя;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тайга́, ‑і, ДМ тайзе, ж.

Хвойныя лясы поўначы ўмеранага пояса Еўразіі і Паўночнай Амерыкі, якія складаюцца з елкі, піхты, лістоўніцы, сасны, а таксама невялікай колькасці ліставых народ. Нахмураная тайга абступіла з абодвух бакоў чыгуначную лінію. Васілевіч.

[Якуцкае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семядо́ля бот. семядо́ля, -лі ж.;

хво́йные семена́ состоя́т из 2—5 семядо́лей хво́йныя зярня́ты склада́юцца з 2—5 семядо́лей.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дрэ́ва, -а, мн. -ы, дрэў і дрэ́ваў, н.

1. Шматгадовая расліна з цвёрдым ствалом і галінамі, якія ўтвараюць крону.

Лісцевыя дрэвы.

Хвойныя дрэвы.

2. толькі адз. Матэрыял з такой расліны, які ідзе на будаўніцтва, розныя вырабы; драўніна.

Разьба па дрэве.

Мэбля з чырвонага дрэва.

Радаслоўнае дрэва — радаслоўная табліца ў выглядзе дрэва, якая паказвае разгалінаванне роду, сям’і.

За дрэвамі не бачыць лесу (неадабр.) — звяртаючы ўвагу на дробязі, забываць пра галоўнае.

|| памянш. дрэ́ўца, -а, мн. -ы, -аў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)