хваё́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хваё́вы хваё́вая хваё́вае хваё́выя
Р. хваё́вага хваё́вай
хваё́вае		 хваё́вага хваё́вых
Д. хваё́ваму хваё́вай хваё́ваму хваё́вым
В. хваё́вы (неадуш.)
хваё́вага (адуш.)		 хваё́вую хваё́вае хваё́выя (неадуш.)
хваё́вых (адуш.)
Т. хваё́вым хваё́вай
хваё́ваю		 хваё́вым хваё́вымі
М. хваё́вым хваё́вай хваё́вым хваё́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хваёвы в разн. знач. сосно́вый;

~вая смала́ — сосно́вая смола́;

х. бор — сосно́вый бор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хваёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да хвоі, з’яўляецца хвояй. Хваёвая шышка. Хваёвыя лапкі. Хваёвая смала. □ На дол хваёвыя ігліцы Раняе бор. Пустэча скрозь. Прыходзька. Кастусь нагледзеў.. добрую хваёвую сухастоіну. Чорны. Пазняк, кінуўшы: «Ну, добра», павярнуў лыжы назад і згубіўся між тоўстых хваёвых камлёў. Дуброўскі. // Які складаецца з хвой. Хваёвы лес. Хваёвы бор. □ Трохі не дайшлі [Міколка з дзедам] да самай палянкі, як спыніліся, схаваўшыся ў хваёвым гушчарніку. Лынькоў. // Уласцівы хвоі. Хваёвы пах. // Зроблены з хвоі. Хваёвы крыж. □ Пастух вучыў.. [хлопчыка] граць на хваёвай жалейцы. Краўчанка. // Атрыманы, здабыты з хвоі. Хваёвы экстракт. // Прыгатаваны з экстрактам хвоі. Хваёвыя вапны.

2. у знач. наз. хваёвыя, ‑ых. Сямейства голанасенных дрэў і кустоў, пераважна вечназялёных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хваёвы, -ая, -ае.

1. гл. хвоя.

2. у знач. наз. хваёвыя, -ых. Сямейства голанасенных дрэў і кустоў, пераважна вечназялёных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хваёвы Kíefern-; Föhren-;

хваёвы бор Kíefernwald m -(e)s, -wälder;

хваёвая шы́шка Kíen¦apfel m -s, -äpfel, Kíefernzapfen m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хво́я, -і, мн. -і, хвой, ж.

1. Вечназялёнае дрэва сямейства хваёвых з высокім прамым ствалом і доўгай ігліцай; сасна.

Стромкія хвоі ўзнімаліся ў неба.

2. зб. Ігліца (разм.).

У лесе зямля была ўсыпана хвояй.

3. Галінка хвойнага дрэва.

|| прым. хваёвы, -ая, -ае і хво́йны, -ая, -ае.

Хваёвыя шышкі.

Х. лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяро́зава-хваёвы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бяро́зава-хваёвы бяро́зава-хваёвая бяро́зава-хваёвае бяро́зава-хваёвыя
Р. бяро́зава-хваёвага бяро́зава-хваёвай
бяро́зава-хваёвае		 бяро́зава-хваёвага бяро́зава-хваёвых
Д. бяро́зава-хваёваму бяро́зава-хваёвай бяро́зава-хваёваму бяро́зава-хваёвым
В. бяро́зава-хваёвы (неадуш.)
бяро́зава-хваёвага (адуш.)		 бяро́зава-хваёвую бяро́зава-хваёвае бяро́зава-хваёвыя (неадуш.)
бяро́зава-хваёвых (адуш.)
Т. бяро́зава-хваёвым бяро́зава-хваёвай
бяро́зава-хваёваю		 бяро́зава-хваёвым бяро́зава-хваёвымі
М. бяро́зава-хваёвым бяро́зава-хваёвай бяро́зава-хваёвым бяро́зава-хваёвых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

яло́ва-хваёвы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яло́ва-хваёвы яло́ва-хваёвая яло́ва-хваёвае яло́ва-хваёвыя
Р. яло́ва-хваёвага яло́ва-хваёвай
яло́ва-хваёвае		 яло́ва-хваёвага яло́ва-хваёвых
Д. яло́ва-хваёваму яло́ва-хваёвай яло́ва-хваёваму яло́ва-хваёвым
В. яло́ва-хваёвы (неадуш.)
яло́ва-хваёвага (адуш.)		 яло́ва-хваёвую яло́ва-хваёвае яло́ва-хваёвыя (неадуш.)
яло́ва-хваёвых (адуш.)
Т. яло́ва-хваёвым яло́ва-хваёвай
яло́ва-хваёваю		 яло́ва-хваёвым яло́ва-хваёвымі
М. яло́ва-хваёвым яло́ва-хваёвай яло́ва-хваёвым яло́ва-хваёвых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хваёвы алей

т. 16, с. 568

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перава́жна, прысл.

Галоўным чынам, у большасці.

Лес быў п. хваёвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)