хвашчо́выя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. хвашчо́выя
Р. хвашчо́вых
Д. хвашчо́вым
В. хвашчо́выя
Т. хвашчо́вымі
М. хвашчо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хвашчо́выя сущ., мн., бот. хвощо́вые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Хвашчовыя 5/15; 11/49

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

хвашчо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хвашчо́вы хвашчо́вая хвашчо́вае хвашчо́выя
Р. хвашчо́вага хвашчо́вай
хвашчо́вае		 хвашчо́вага хвашчо́вых
Д. хвашчо́ваму хвашчо́вай хвашчо́ваму хвашчо́вым
В. хвашчо́вы (неадуш.)
хвашчо́вага (адуш.)		 хвашчо́вую хвашчо́вае хвашчо́выя (неадуш.)
хвашчо́вых (адуш.)
Т. хвашчо́вым хвашчо́вай
хвашчо́ваю		 хвашчо́вым хвашчо́вымі
М. хвашчо́вым хвашчо́вай хвашчо́вым хвашчо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хвощо́вые мн., сущ., бот. хвашчо́выя, -вых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хвашчо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да хвашчу. Хвашчовае карэнішча. // Які ўтварыўся з хвашчу. Хвашчовы торф.

2. у знач. наз. хвашчо́выя, ‑ых. Сямейства вышэйшых споравых травяністых раслін, да якога адносяцца хвашчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)