хваці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. хвачу́ся хва́цімся
2-я ас. хва́цішся хва́ціцеся
3-я ас. хва́ціцца хва́цяцца
Прошлы час
м. хваці́ўся хваці́ліся
ж. хваці́лася
н. хваці́лася
Загадны лад
2-я ас. хваці́ся хваці́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час хваці́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хваці́цца сов., см. хапі́цца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хваці́цца, хвачуся, хвацішся, хваціцца; зак.

Разм. Тое, што і хапіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвата́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).

Тое, што і хапацца.

|| зак. хваці́цца, хвачу́ся, хва́цішся, хва́ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падхваці́цца, ‑хвачуся, ‑хвацішся, ‑хваціцца; зак.

Тое, што і падхапіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

chwycić się

chwyci|ć się

зак.

1. хапіцца; хваціцца;

~ć się czego (i za co) — хапіцца за што;

2. злавіцца;

~ł się na czym — быў злоўлены за якой справай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)