хвастцо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хвастцо́вы |
хвастцо́вая |
хвастцо́вае |
хвастцо́выя |
| Р. |
хвастцо́вага |
хвастцо́вай хвастцо́вае |
хвастцо́вага |
хвастцо́вых |
| Д. |
хвастцо́ваму |
хвастцо́вай |
хвастцо́ваму |
хвастцо́вым |
| В. |
хвастцо́вы (неадуш.) хвастцо́вага (адуш.) |
хвастцо́вую |
хвастцо́вае |
хвастцо́выя (неадуш.) хвастцо́вых (адуш.) |
| Т. |
хвастцо́вым |
хвастцо́вай хвастцо́ваю |
хвастцо́вым |
хвастцо́вымі |
| М. |
хвастцо́вым |
хвастцо́вай |
хвастцо́вым |
хвастцо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хвастцо́вы анат. хвостцо́вый, ко́пчиковый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хвастцо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хвастца. Хвастцовыя пазванкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хвасце́ц, -стца́, мн. -стцы́, -стцо́ў, м.
Ніжняя частка пазваночніка чалавека.
|| прым. хвастцо́вы, -ая, -ае.
Х. пазванок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́пчиковый анат. хвастцо́вы;
ко́пчиковый нерв хвастцо́вы нерв.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хвостцо́вый анат. хвастцо́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВО́СЕВЫ ШКІЛЕ́Т,
аддзел унутр. шкілета пазваночных. Прадстаўлены хордай, пазванкамі і рэбрамі. У кругларотых (міногі, міксіны) і некат. рыб хорда захоўваецца пажыццёва, у большасці пазваночных яна ў працэсе антагенезу выціскаецца целамі пазванкоў. У рыб восевы шкілет прадстаўлены храстковым або касцявым пазваночнікам, што раздзелены на тулаўны і хваставы аддзелы; у наземных пазваночных ён мае шыйны, грудны, паяснічны, крыжавы, рухомы хвастцовы аддзелы.
т. 4, с. 275
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)