ха́тні, -яя, -яе.

1. гл. хата.

2. Прыватны, сямейны.

Х. настаўнік.

3. Просты, свойскі.

4. Прыручаны, не дзікі.

Хатнія жывёлы і птушкі.

5. у знач. наз. ха́тнія, -іх. Члены сям’і.

Атрымаў ліст ад сваіх хатніх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хатнія промыслы

т. 16, с. 561

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ха́тні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ха́тні ха́тняя ха́тняе ха́тнія
Р. ха́тняга ха́тняй
ха́тняе		 ха́тняга ха́тніх
Д. ха́тняму ха́тняй ха́тняму ха́тнім
В. ха́тні (неадуш.)
ха́тняга (адуш.)		 ха́тнюю ха́тняе ха́тнія (неадуш.)
ха́тніх (адуш.)
Т. ха́тнім ха́тняй
ха́тняю		 ха́тнім ха́тнімі
М. ха́тнім ха́тняй ха́тнім ха́тніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пажы́ткі, -аў, адз. пажы́так, -тку, м., таксама зб.

Дробны скарб, хатнія рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шлёпанцы, -аў, адз. -нец, -нца, м. (разм.).

Хатнія туфлі, звычайна без заднікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трасяні́на, -ы, ж.

1. гл. трэсці.

2. Хатнія спрэчкі, сварка, калатня, лаянка (разм.).

Цэлую раніцу ішла т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

справу́нкі, -аў, адз. справу́нак, -нка, м. (разм.).

1. Заняткі, справы.

Хатнія с.

2. Новае адзенне, абноўка.

Усе грошы пайшлі на с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

housework

[ˈhaʊswɜ:rk]

n.

ха́тнія рабо́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абстано́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, ж.

1. Мэбля, хатнія рэчы.

А. кватэры.

2. Умовы, абставіны, у якіх што-н. адбываецца.

Міжнародная а.

Баявая а.

|| прым. абстано́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ха́та, -ы, ДМ ха́це, мн. -ы, хат, ж.

1. Жылая сялянская пабудова, зрубленая з бярвення.

2. Унутраная частка такой пабудовы.

Х. была чыста прыбрана.

За чысцінёй у хаце сочаць, але ад парога хаты не мятуць (з нар.).

3. Асобны сялянскі двор, гаспадарка; асобная сям’я.

Пасёлак у дваццаць хат.

|| памянш. ха́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. ха́тні, -яя, -яе (да 1 і 2 знач.).

Хатнія дзверы.

Хатнія рэчы.

Хатняя работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)