харэ́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. харэ́й
Р. харэ́я
Д. харэ́ю
В. харэ́й
Т. харэ́ем
М. харэ́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

харэ́й², -я, мн. -рэ́і, -рэ́яў, м.

Доўгі шост для кіравання запрэжкамі аленяў або сабак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харэ́й¹, -я, мн. -рэ́і, -рэ́яў, м.

Двухскладовая вершаваная стапа з націскам на першым складзе ў сілаба-танічным вершаскладанні.

|| прым. харэі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харэ́й I м., лит. хоре́й

харэ́й II м. (шест) хоре́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

харэ́й ​1, ‑я, м.

Вершаваны памер — двухскладовая стапа з націскам на першым складзе, напрыклад: Во́брӑз / мі́лы̆, / по́ўны̆ / ча́рӑў.

[Грэч. choréois.]

харэ́й ​2, ‑я, м.

Доўгі шост для кіравання запрэжкамі аленяў або сабак.

[З ненецкага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харэй

т. 16, с. 558

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

харэ́й м літ Choré¦us [ço- і ko-] m -, ré¦en, Trochä¦us m -, -chä¦en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

трахе́й, ‑я, м.

Спец. Двухскладовая стапа ў антычным вершаскладанні; харэй.

[Грэч. trochaios — хуткі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хоре́й​I лит. харэ́й, род. харэ́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хоре́й​II м. (шест) обл. харэ́й, род. харэ́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)