харко́та, -ы, ДМ -ко́це, ж. (разм.).

Выплёўванне макроты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харко́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. харко́та
Р. харко́ты
Д. харко́це
В. харко́ту
Т. харко́тай
харко́таю
М. харко́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

харко́та ж. харко́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

харко́та харко́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

харко́та, ‑ы, ДМ ‑коце, ж.

Разм. Выплёўванне макроты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)