ха́ркнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ха́ркну ха́ркнем
2-я ас. ха́ркнеш ха́ркнеце
3-я ас. ха́ркне ха́ркнуць
Прошлы час
м. ха́ркнуў ха́ркнулі
ж. ха́ркнула
н. ха́ркнула
Загадны лад
2-я ас. ха́ркні ха́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ха́ркнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ха́ркнуць сов., однокр. ха́ркнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́ркнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да харкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Кашляючы, выплёўваць макроту.

Х. крывёю.

|| аднакр. ха́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. ха́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ха́ркаць, ха́ркнуць мед., тс. перан. Schleim áuswerfen*; spéien* vt; spúcken vt;

ха́ркаць крывёю Blut spúcken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ха́ркнуть сов., однокр. ха́ркнуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

харкану́ць сов., однокр., см. ха́ркнуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

charknąć

зак. харкнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)