Ха́ркаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ха́ркаў
Р. Ха́ркава
Д. Ха́ркаву
В. Ха́ркаў
Т. Ха́ркавам
М. Ха́ркаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Харкаў

т. 16, с. 548

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ха́ркаў м Chárkiw n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ха́ркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ха́ркі
Р. Ха́рак
Ха́ркаў
Д. Ха́ркам
В. Ха́ркі
Т. Ха́ркамі
М. Ха́рках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ха́рьков г. Ха́ркаў, -кава м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́ркі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ха́ркі
Р. ха́ркаў
Д. ха́ркам
В. ха́ркі
Т. ха́ркамі
М. ха́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Kharkov

[ˈkɑ:rkɪv]

г. Харкаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Charków

м. г. Харкаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ха́ркаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ха́ркаю ха́ркаем
2-я ас. ха́ркаеш ха́ркаеце
3-я ас. ха́ркае ха́ркаюць
Прошлы час
м. ха́ркаў ха́ркалі
ж. ха́ркала
н. ха́ркала
Загадны лад
2-я ас. ха́ркай ха́ркайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ха́ркаючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

буржу́й, ‑я, м.

Разм. Пагардлівая назва буржуа. Хадзілі чуткі, што скора прыйдзе свабода і буржуям будзе канец. Лынькоў. Помніць Харкаў і Чугуеў, Як рабочыя ў той час Ад германскага буржуя Баранілі свой Данбас. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)