хандро́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. хандро́ма
Р. хандро́мы
Д. хандро́ме
В. хандро́му
Т. хандро́май
хандро́маю
М. хандро́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хандро́ма ж., мед. хондро́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хандро́ма, ‑ы, ж.

Спец. Дабраякасная пухліна з храстковай тканкі.

[Грэч. chondros — храсток і ...ōma.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хандрома

т. 16, с. 538

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

хондро́ма мед. хандро́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)