хандра́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. хандра́
Р. хандры́
Д. хандры́
В. хандру́
Т. хандро́й
хандро́ю
М. хандры́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

хандра́, -ы́, ж.

Маркотны, сумны настрой; туга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хандра́ ж. хандра́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хандра́ хандра́, -ры́ ж., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хандра́, ‑ы, ж.

Маркотны, сумны настрой; туга. Пад дзеяннем усё той жа хандры, якая яго выгнала з інтэрната, Міша ўстаў, апрануў паліто і пайшоў на вуліцу. Карпюк. Ні маці, ні бабулька не папракалі, цярпліва чакаючы, калі пройдзе.. хандра [у Марынкі]. Шыцік.

[Ад грэч. hypochondria.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хандра́ ж кніжн (grúndlose) Schwérmut f; Spleen [spli:n] m -(e)s;

на яго́ напа́ла хандра́ die Schwérmut hat ihn gepáckt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хандра́

[ад гр. (hypo)chondria = жывот, вантробы]

маркотны, сумны настрой; туга.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

меланхо́лія, -і, ж.

Хваравіта-прыгнечаны стан, туга, хандра.

|| прым. меланхалі́чны, -ая, -ае.

М. настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Spleen

[spli:n]

m -s, -e сплін, хандра́, су́мны настро́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spleen

[spli:n]

n.

1) Anat. селязёнка, каса́ f.

2) благі́ настро́й; злосьць f.

3) хандра́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)