ха́мства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ха́мства
Р. ха́мства
Д. ха́мству
В. ха́мства
Т. ха́мствам
М. ха́мстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ха́мства, -а, н.

Хамскія паводзіны, грубасць, нахабнасць, бесцырымоннасць.

Трэба выкараняць х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ха́мства ср., уст., разг., собир. ха́мство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ха́мства, ‑а, н.

1. Уст. зб. Хамы (у 1 знач.).

2. Разм. Грубасць, бесцырымоннасць, нахабнасць. Ад раптоўнага хамства Алесь заўсёды спачатку бянтэжыўся і нават чырванеў. Так было і тады. Брыль. [Інка:] — [Толя] бачыў маё каханне і думаў, што я ўсё сцярплю, дазволю яму ўсякае хамства. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́мства н. разм. Gróbheit f -, Róhheit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хамава́ты, -ая, -ае.

Схільны да хамства, грубы (разм.).

|| наз. хамава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ха́мство презр. ха́мства, -ва ср., мн. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cheekiness [ˈtʃi:kɪnəs] n. infml развя́знасць; бесцырымо́ннасць; дзёрзкасць; наха́бнасць, наха́бства; ха́мства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chamstwo

н. хамства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Flegeléi

f -, -en няве́тлівасць, гру́басць, ха́мства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)