халі́фскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
халі́фскі |
халі́фская |
халі́фскае |
халі́фскія |
| Р. |
халі́фскага |
халі́фскай
халі́фскае |
халі́фскага |
халі́фскіх |
| Д. |
халі́фскаму |
халі́фскай |
халі́фскаму |
халі́фскім |
| В. |
халі́фскі (неадуш.)
халі́фскага (адуш.) |
халі́фскую |
халі́фскае |
халі́фскія (неадуш.)
халі́фскіх (адуш.) |
| Т. |
халі́фскім |
халі́фскай
халі́фскаю |
халі́фскім |
халі́фскімі |
| М. |
халі́фскім |
халі́фскай |
халі́фскім |
халі́фскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
халі́фскі ист. хали́фский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
халі́фскі, ‑ая, ‑ае.
Гіст. Які мае адносіны да халіфа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
халі́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.
Тытул вярхоўнага правіцеля ў мусульман, а таксама асоба, якая мае гэты тытул.
|| прым. халі́фскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)