халаджа́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
халаджа́вы |
халаджа́вая |
халаджа́вае |
халаджа́выя |
| Р. |
халаджа́вага |
халаджа́вай
халаджа́вае |
халаджа́вага |
халаджа́вых |
| Д. |
халаджа́ваму |
халаджа́вай |
халаджа́ваму |
халаджа́вым |
| В. |
халаджа́вы (неадуш.)
халаджа́вага (адуш.) |
халаджа́вую |
халаджа́вае |
халаджа́выя (неадуш.)
халаджа́вых (адуш.) |
| Т. |
халаджа́вым |
халаджа́вай
халаджа́ваю |
халаджа́вым |
халаджа́вымі |
| М. |
халаджа́вым |
халаджа́вай |
халаджа́вым |
халаджа́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
халаджа́вы разг. прохла́дный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
халаджа́вы, ‑ая, ‑ае.
Які дае, нясе прахалоду. Напоены водарам дзікай красы, Паветрам азёр халаджавых, Былі тыя пушчы, балоты, лясы Як бы самастойнай дзяржавай. Глебка. Гладзь вады ўтаймаваная, ціхая, Халаджавай спакусаю дыхае. Дзяргай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)