хакеі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хакеі́стка |
хакеі́сткі |
| Р. |
хакеі́сткі |
хакеі́стак |
| Д. |
хакеі́стцы |
хакеі́сткам |
| В. |
хакеі́стку |
хакеі́стак |
| Т. |
хакеі́сткай
хакеі́сткаю |
хакеі́сткамі |
| М. |
хакеі́стцы |
хакеі́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
хакеі́стка ж., спорт. хоккеи́стка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хакеі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Жан. да хакеіст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хакеі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Спартсмен, які гуляе ў хакей.
|| ж. хакеі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. хакеі́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)