Хакаская мова 9/407; 11/158

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Хакаская аўтаномная вобласць 9/106, 505; 11/15—17 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

хака́скі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хакасаў, які належыць, уласцівы ім. Хакаская мова. Хакаскі эпас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хака́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хака́скі хака́ская хака́скае хака́скія
Р. хака́скага хака́скай
хака́скае		 хака́скага хака́скіх
Д. хака́скаму хака́скай хака́скаму хака́скім
В. хака́скі (неадуш.)
хака́скага (адуш.)		 хака́скую хака́скае хака́скія (неадуш.)
хака́скіх (адуш.)
Т. хака́скім хака́скай
хака́скаю		 хака́скім хака́скімі
М. хака́скім хака́скай хака́скім хака́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хака́сы, -аў, адз. хака́с, -а, м.

Цюркскі народ, які жыве ў Рэспубліцы Хакасіі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. хака́ска, -і, ДМ -ка́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. хака́скі, -ая, -ае.

Хакаская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АЎТАНО́МНАЯ ВО́БЛАСЦЬ,

у б. СССР вобласць, якая вызначалася асаблівасцямі нац. складу і быту і ўваходзіла ў склад саюзнай рэспублікі ці краю на правах адм. аўтаноміі. У 1990 было 8 аўт. абласцей, з іх 5 у РСФСР: Адыгейская, Горна-Алтайская, Карачаева-Чэркеская, Хакаская і Яўрэйская; 1 у складзе Груз. ССР — Паўд.-Асецінская; 1у Азерб. ССР — Нагорна-Карабахская і 1 у Тадж. ССР — Горна-Бадахшанская. Пасля распаду СССР у Рас. Федэрацыі існуе Яўрэйская аўтаномная вобласць.

т. 2, с. 117

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)