Ха́йфа

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ха́йфа
Р. Ха́йфы
Д. Ха́йфе
В. Ха́йфу
Т. Ха́йфай
Ха́йфаю
М. Ха́йфе

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Хайфа

т. 16, с. 523

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ха́йфа ж Háifa n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)