хадо́к, хадака́, мн. хадакі́, хадако́ў, м.

1. Той, хто ходзіць пехатой.

У каго сілы хапае, той і х. добры.

2. Выбраная асоба, якая пасылаецца куды-н. з хадайніцтвам, даручэннем.

Сялянскія хадакі.

◊

Не хадок хто куды (разм.) — пра таго, хто больш не можа ці не хоча хадзіць куды-н.

Я туды больш не хадок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хадо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хадо́к хадакі́
Р. хадака́ хадако́ў
Д. хадаку́ хадака́м
В. хадака́ хадако́ў
Т. хадако́м хадака́мі
М. хадаку́ хадака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хадо́к, -дака́ м., в разн. знач. ходо́к;

до́бры х. — хоро́ший ходо́к;

хадакі́ ад сяля́н — ходоки́ от крестья́н;

◊ не х. — (куды) не ходо́к (куда)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хадо́к, хадака, м.

1. Той, хто ходзіць пехатой. І здаровае, крамянае надвор’е, і яркія цёплыя фарбы маглі б толькі радаваць і бадзёрыць нашых хадакоў. Якімовіч. // Асоба, якая паводле службовага або спартыўнага абавязку павінна многа хадзіць. Першы ішоў ляснік. За ім лёгкім крокам натрэніраванага хадака нячутна ступаў незнаёмец. Паўлаў. — Э, гэта недалёка! — быццам узрадаваўся стары. — Добры хадок да ночы дайшоў бы. Шамякін. // Разм. Той, хто пастаянна ходзіць па якіх‑н. справах. «Вось табе і хадок па судах», — успомніўшы тое, што сёння днём чуў пра Асмалоўскага, падумаў Сяргей з цеплынёй у душы. Сіўцоў.

2. Выбарная асоба, пасланая куды‑н. з даручэннем, хадайніцтвам. Вы ведаеце здарэнні, калі цар задавольвае просьбы. [Лабановіч:] — Але ці ведаеце вы такія здарэнні, калі цары высылалі хадакоў ад сялян у Сібір? А такія здарэнні былі. Колас. — Мяне сяляне паслалі да Леніна хадаком, з наказам, каб бальшавікі бралі ўладу. Гурскі.

•••

Не хадок куды — пра таго, хто больш не пойдзе, не хоча хадзіць. — Не, Ёсіп, з табою больш, я не хадок. Іду ў калгас угнаенні вазіць, — з нейкай асабліва вясёлай незалежнасцю паведаміў Макар. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хадо́к м разм Schúhe pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хадо́к м

1. Fúßgänger m -s, -;

быць до́брым хадако́м ein guter Fúßgänger sein, gut zu Fuß sein;

2. (асоба, пасланая з даручэннем) Ábgesandte (sub) m -n, -n; Sprécher m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

walker [ˈwɔ:kə] n.

1. скарахо́д; хадо́к;

a longdistance walker скарахо́д на до́ўгія дыста́нцыі

2. хадо́к;

I’m not much of a walker. З мяне благі хадок.

3. хадуно́к (для дзіцяці, інваліда)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ходу́н разг. хаду́н, -на́ м., хадо́к, -дака́ м.;

◊

ходуно́м ходи́ть хо́дырам хадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ходо́к

1. в разн. знач. хадо́к, -дака́ м.;

2. горн. хадні́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хадакі́ I, ед. хада́к, -ка́ м., разг. башмаки́

хадакі́ II, ед. хадо́к, -дака́ м. ходоки́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)