фістула́, -ы́, мн. -ы́, -ту́л, ж.

1. Старая назва аднаствольных, а пазней шматствольных флейт.

2. Тое, што і фальцэт.

Спяваць фістулой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́стула, -ы, мн. -ы, -тул, ж.

У медыцыне: свішч або штучны канал ад хворага ачага на паверхню скуры.

|| прым. фі́стульны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фістула́

‘дудка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фістула́ фістулы́
Р. фістулы́ фісту́л
Д. фістуле́ фістула́м
В. фістулу́ фістулы́
Т. фістуло́й
фістуло́ю		 фістула́мі
М. фістуле́ фістула́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́стула

‘канал, свішч’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́стула фі́стулы
Р. фі́стулы фі́стул
Д. фі́стуле фі́стулам
В. фі́стулу фі́стулы
Т. фі́стулай
фі́стулаю		 фі́стуламі
М. фі́стуле фі́стулах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фі́стула ж., мед. фи́стула

фістула́ ж., муз. фистула́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фі́стула, ‑ы, ж.

У медыцыне — свішч або штучны канал ад хворага ачага на паверхню скуры.

фістула́, ‑ы́, ж.

1. Старая назва аднаствольных, а пазней шматствольных флейт.

2. Вельмі тонкі голас; фальцэт. — Гэта чаму ж? — сарваўся на фістулу Варушка, у якога аж перасохла ў горле. Карпаў.

[Лац. fistula.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фістула

т. 16, с. 416

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фі́стула ж мед Fístel f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фісту́ла ж муз Fístel f -, -n, Fístelstimme f -, -n, Falsétt n -(e)s, -e;

пець фісту́лай Falsétt [mit Falséttstimme] síngen*; falsettíeren vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фи́стула́ ж.

1. мед. свішч, род. свішча́ м., фі́стула, -лы ж.;

2. муз. фістула́, -лы́ ж., фальцэ́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)