філі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. філі́тавы філі́тавая філі́тавае філі́тавыя
Р. філі́тавага філі́тавай
філі́тавае		 філі́тавага філі́тавых
Д. філі́таваму філі́тавай філі́таваму філі́тавым
В. філі́тавы (неадуш.)
філі́тавага (адуш.)		 філі́тавую філі́тавае філі́тавыя (неадуш.)
філі́тавых (адуш.)
Т. філі́тавым філі́тавай
філі́таваю		 філі́тавым філі́тавымі
М. філі́тавым філі́тавай філі́тавым філі́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

філі́тавы мин. филли́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

філі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да філіту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

филли́товый філі́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)