філі́стар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек з вузкім мяшчанскім кругаглядам і ханжаскімі паводзінамі; абывацель.

|| прым. філі́старскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

філі́стар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. філі́стар філі́стары
Р. філі́стара філі́стараў
Д. філі́стару філі́старам
В. філі́стара філі́стараў
Т. філі́старам філі́старамі
М. філі́стару філі́старах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

філі́стар м. фили́стер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

філі́стар м. Philíster m -s, -, Spíeßbürger m -s, -; Spíeßer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фили́стер філі́стар, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абыва́таль м., абыва́цель м.

1. (сталы жыхар) Éinwohner m -s, -; Éinheimische (sub) m, f -n, -n;

2. (філістар) Spíeßer m -s, -, Spíeßbürger m -s, -, Philíster m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)