філантроп назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які займаецца філантропіяй.

|| жаночы род: філантропка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

філантро́п м. филантро́п

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

філантроп, ‑а, м.

Той, хто займаецца філантропіяй; дабрачынец. — Міхаіл Палікарпавіч — дабрэйшы чалавек, — сказаў [Пілацееў], звяртаючыся да агранома. — Вялікі філантроп і палітык у больш шырокім сэнсе гэтага слова, чым мы. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філантро́п м Philanthróp m -en, -en, Ménschenfreund m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

филантро́п філантро́п, -па м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

philanthropist [fɪˈlænθrəpɪst] n. філантро́п

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

філантропка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Жан. да філантроп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

humanitarian​1 [hju:ˌmænɪˈteəriən] n.

1. гумані́ст

2. філантро́п

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

filantrop

м. філантроп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Philantróp

m -en, -en філантро́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)