Філ... 10/583

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

-філ

(ад гр. philos = сябра, прыхільнік)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «аматар», «прыхільнік».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

філ..., філа..., ...філ

т. 16, с. 382

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

...філ,

Другая састаўная частка складаных слоў, якая азначае друг, прыхільнік усяго таго, што названа першай часткай слова, напрыклад: славянафіл, германафіл, бібліяфіл.

[Ад грэч. philéō — люблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́ла фі́лы
Р. фі́лы фі́л
Д. фі́ле фі́лам
В. фі́лу фі́лы
Т. фі́лай
фі́лаю		 фі́ламі
М. фі́ле фі́лах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Germanístik

f - філ. германі́стыка, герма́нская філало́гія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

teleologiczny

філ. тэлеалагічны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

transcendentalny

філ. трансцэндэнтальны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

monistyczny

філ. маністычны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

empirycznie

філ. эмпірычна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)