фі́дэр, ‑а, м.

Спец. Провад, які перадае электраэнергію на сілкавальныя пункты або злучае радыёперадатчык (прыёмнік) з антэнай.

[Англ. feeder.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фідэр

т. 16, с. 371

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Фідэр (у энергетыцы) 10/574

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Фідэр (у радыётэхніцы) 1/374; 10/383, 574

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фі́дэр

(англ. feeder, ад feed = жывіць)

1) провад, які перадае электраэнергію на сілкавальныя пункты або злучае радыёперадатчык (прыёмнік) з антэнай;

2) прыстасаванне для аўтаматычнай падачы ў машыну сыравіны раўнамернымі порцыямі (напр. шкламасы ў шклофармавальную машыну).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

feeder

[ˈfi:dər]

n.

1)

а) кармі́цель -я m., кармі́целька f.

б) карму́шка (прыстасава́ньне для кармле́ньня жывёлы, пту́шак)

2) Electr. фі́дэр -а m. (дрот)

3) прыто́к (ракі́); кана́л -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)