фігуры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца фігурным катаннем на каньках.

|| ж. фігуры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фігуры́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фігуры́ст фігуры́сты
Р. фігуры́ста фігуры́стаў
Д. фігуры́сту фігуры́стам
В. фігуры́ста фігуры́стаў
Т. фігуры́стам фігуры́стамі
М. фігуры́сце фігуры́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фігуры́ст м., спорт. фигури́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фігуры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які займаецца фігурным катаннем. Рукі [Паўла] былі пластычныя, прыгожыя, нібы ў гімнаста-фігурыста, і Валя, выпадкова зірнуўшы ў акно, залюбавалася. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фігуры́ст м. спарт. Éiskunstläufer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фігуры́ст

(ад фігура)

спартсмен, які займаецца фігурным катаннем на каньках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фигури́ст спорт. фігуры́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фігуры́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так, ж.

Жан. да фігурыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kúnstläufer

m -s, - спарт. фігуры́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)