Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Verbum
анлайнавы слоўнікфігу́рны, -ая, -ае.
1.
2. Які мае складаную форму, мае ўзор.
3. Які выконваецца з фігурамі (у 2
4. Які мае прыгожую фігуру (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
court card
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ляка́ла, -а,
1.
2. У тэхніцы: кантрольна-вымяральны інструмент для праверкі вырабаў крывалінейнага профілю.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фігу́рны
прыметнік, якасны
| фігу́рны | фігу́рнае | фігу́рныя | ||
| фігу́рнага | фігу́рнай фігу́рнае |
фігу́рнага | фігу́рных | |
| фігу́рнаму | фігу́рнай | фігу́рнаму | фігу́рным | |
| фігу́рны ( фігу́рнага ( |
фігу́рную | фігу́рнае | фігу́рныя ( фігу́рных ( |
|
| фігу́рным | фігу́рнай фігу́рнаю |
фігу́рным | фігу́рнымі | |
| фігу́рным | фігу́рнай | фігу́рным | фігу́рных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фігу́рны
прыметнік, адносны
| фігу́рны | фігу́рнае | фігу́рныя | ||
| фігу́рнага | фігу́рнай фігу́рнае |
фігу́рнага | фігу́рных | |
| фігу́рнаму | фігу́рнай | фігу́рнаму | фігу́рным | |
| фігу́рны ( фігу́рнага ( |
фігу́рную | фігу́рнае | фігу́рныя ( фігу́рных ( |
|
| фігу́рным | фігу́рнай фігу́рнаю |
фігу́рным | фігу́рнымі | |
| фігу́рным | фігу́рнай | фігу́рным | фігу́рных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ры́за, -ы,
1. Адзенне, якое надзявае святар пры набажэнстве.
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ляка́ла, ‑а,
1.
2. У тэхніцы — кантрольна-вымяральны інструмент у выглядзе металічнай пласцінкі з фігурным выразам для праверкі вырабаў крывалінейнага профіля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
face card
каро́ль, да́ма або́ вале́т (у ка́рах);
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
акала́да
(
прамая або
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)