фібры́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фібры́ла |
фібры́лы |
| Р. |
фібры́лы |
фібры́л |
| Д. |
фібры́ле |
фібры́лам |
| В. |
фібры́лу |
фібры́лы |
| Т. |
фібры́лай
фібры́лаю |
фібры́ламі |
| М. |
фібры́ле |
фібры́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фібры́ла ж., анат. фибри́лла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фібры́ла, ‑ы, ж.
Спец. Ніткападобнае ўтварэнне, якое з’яўляецца структурным элементам жывёльнага і расліннага арганізма.
[Лац. fibrilla.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фибри́лла анат., зоол. фібры́ла, -лы ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)