назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фібро́зу | |
| фібро́зу | |
| фібро́зам | |
| фібро́зе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| фібро́зу | |
| фібро́зу | |
| фібро́зам | |
| фібро́зе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Паталагічны працэс развіцця валакністай злучальнай тканкі ў якім‑н. арганізме.
[Лац. fibra — валакно.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(ад
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Глыбокі
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
фибро́з
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГІДРАНЕФРО́З
(ад гідра... + нефр... + ...оз),
хвароба нырак чалавека, якая характарызуецца стойкім, прагрэсіўна нарастаючым расшырэннем лаханкі і чашачкі ныркі з застоем мачы і атрафіяй нырачнай тканкі. Бывае гідранефроз першасны (пры прыроджаных анамаліях ныркі, яе сасудаў, лаханкі, мачаточнікаў, мачавога пузыра і урэтры) і другасны (пры набытых фактарах цяжкага адтоку мачы — траўматычныя ці запаленчыя звужэнні мачаточніка, спайкі і
М.Я.Саўчанка.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)