футля́ршчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
футля́ршчык |
футля́ршчыкі |
| Р. |
футля́ршчыка |
футля́ршчыкаў |
| Д. |
футля́ршчыку |
футля́ршчыкам |
| В. |
футля́ршчыка |
футля́ршчыкаў |
| Т. |
футля́ршчыкам |
футля́ршчыкамі |
| М. |
футля́ршчыку |
футля́ршчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
футля́ршчык м. футля́рщик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
футля́ршчык, ‑а, м.
Майстар, які робіць футляры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
футля́ршчыца, ‑ы, ж.
Жан. да футляршчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
футара́льшчык, ‑а, м.
Тое, што і футляршчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
футля́рщик футля́ршчык, -ка м., футара́льшчык, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)