буцы, ‑аў; адз. буца, ‑ы, ж.

Чаравікі з шыпамі на падэшвах для гульні ў футбол.

[Англ. boots.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нападаючы, ‑ага, м.

Адзін з ігракоў нападзення ў гульнях (у футбол, хакей і пад.). Цэнтральны пападаючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўабарона, ‑ы, ж.

Спец. Частка каманды, якая адначасова дапамагае абароне і нападзенню ў гульні ў футбол, хакей і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тайм, ‑а, м.

У спартыўных гульнях з мячом (футбол, хакей і пад.) — перыяд часу, у які ідзе гульня. Першы тайм футбольнага матча.

[Ад англ. time — час.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хет-трык,

У выразе: зрабіць хет-трык — тройчы паразіць вароты праціўніка ў адной гульні адным і тым жа гульцом (пра хакей, футбол).

[Англ. hat trick.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Fúßball

m -(e)s, -bälle футбо́л

~ spíelen — гуля́ць у футбо́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

шо́у, нескл., н.

Пышнае сцэнічнае відовішча з удзелам майстроў эстрады, цырка, джаз-аркестраў, балета на лёдзе і пад. / у перан. ужыв. Для амерыканцаў футбол — гэта шоу. «Звязда».

[Англ. show.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбінацыйны, ‑ая, ‑ае.

1. Які асноўваецца на камбінацыі (у 1 знач.), звязаны з ёй. Камбінацыйныя табліцы.

2. Які асноўваецца на камбінацыі (у 3 знач.). Камбінацыйная гульня ў футбол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wégköpfen

vt адбіва́ць галаво́й (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Пілка ’мяч’ (Шпіл.; Нас.; Сцяшк. Сл.), ’футбол’ (маст., Сл. ПЗБ), ст.-бел. пила, пилка ’мяч’. Запазычана са ст.-польск. piła, piłka ’тс’, якое узыходзіць да лац. pila ’мяч’, ’клубок’ (Насовіч. 414; Булыка, Лекс. запазыч., 118; Банькоўскі, 2, 582). Сюды ж пілэ́чка ’кавалак апрацаванай гліны на адну пасудзіну’ (беласт., ЖНС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)