фуро́р, -у, м.

Шумны публічны поспех.

Кніга зрабіла сапраўдны ф. у грамадстве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фуро́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фуро́р
Р. фуро́ру
Д. фуро́ру
В. фуро́р
Т. фуро́рам
М. фуро́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фуро́р книжн. фуро́р, -ру м.;

произвести́ фуро́р разг. вы́клікаць фуро́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фуро́р, -ру м. фуро́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фуро́р, ‑у, м.

Шумны публічны поспех; бурнае праяўленне захаплення кім‑, чым‑н. Зрабіць фурор сваім выступленнем на конкурсе. □ Усюды, куды трапляла «Кніга быція» Крапівы, яна рабіла сапраўдны фурор. Таўлай.

[Ад лац. furor — шаленства, нястрымнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фурор

т. 16, с. 505

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фуро́р м Furóre f -, ráuschender [rásender] Béifall;

зрабі́ць фуро́р разм Furóre máchen, Áufsehen errégen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фуро́р

(лац. furor = апантанасць)

шумны публічны поспех (напр. выклікаць ф.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

furora

furor|a

ж. фурор;

zrobić ~ę — выклікаць фурор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Knüller

m -s, - фуро́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)