фуражыро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж. (гіст.).

Нарыхтоўка фуражу для войск у ваенны час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фуражыро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фуражыро́ўка
Р. фуражыро́ўкі
Д. фуражыро́ўцы
В. фуражыро́ўку
Т. фуражыро́ўкай
фуражыро́ўкаю
М. фуражыро́ўцы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фуражыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Уст. Здабыванне і збор фуражу ў ваенны час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)